Πηγαίνοντας κόντρα ουσιαστικά στα πρέπει που διέπουν το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου, προσπαθώ βήμα βήμα να απεμπλακώ απο τους τόνους σχοινιά που με δένουν είτε με στεριές, είτε με βράχια , είτε με όνειρα..
Τα βήματα αργά...αλλά τουλάχιστον σταθερά....με πολύ μικρά πισωγυρίσματα όχι για να επιβεβαιώσω το σωστό ή το λάθος, αλλά γιατί η συνήθεια χρόνων είναι κάτι σαν την τρύπα στο αυτί μας...ουσιαστικά δεν κλείνει ποτέ τελείως...και ένα μικρό αλλά επίμονο σκουλαρίκι μπορεί να στην ανοίξει πάλι..
Μπήκα στη διαδικασία να αναθεωρήσω τα πάντα απ την αρχή..Τι είμαι, τι θέλω, τι μπορώ, τι δεν μπορώ (λίγα πράγματα). Να ζήσω την ζωή μου απέξω απο αυτήν, σαν φίλος, σαν εραστής, σαν αδιάφορος περαστικός. Και να την γράψω εδώ μέσα για να την διαβάσει κάποιος η κάποιοι που θα θεωρίσουν ότι μπορούν να μου διαθέσουν λίγο απο τον ελεύθερο χρόνο τους..
Υπάρχει ανάγκη για αυτό? Ναι μάλλον υπάρχει αλλιώς δεν το κάνεις..αλλιώς τα κρατάς απλώς στο μυαλό σου και μένουν εκεί.
Αλλά εγώ δεν θέλω να μένουν εκεί...θέλω να βγαίνουν και να γίνονται φιγούρες σε ένα ηλεκτρονικό χαρτί που τις διαβάζω και τις ξαναδιαβάζω για να επιβεβαιώνω ότι μέσα σ αυτά βρίσκομαι πραγματικά εγώ..
Κάποιες φορές θα είναι χείμμαρος σκέψεων , κάποιες φορές θα είναι ιστορίες φανταστικές, κάποιες φορές ιστορίες ζωής, κάποιες φορές ελπίδες που θα με κάνουν να μπορώ να στέκομαι στα πόδια μου.
Όλες τις φορές όμως θα είναι πράγματα δικά μου..κατεχόμενα...χωρίς ταμπέλες, χωρίς να είναι κλεισμένα σε σύρματα..ελεύθερα να φύγουν και να πάνε εκεί που θέλουν.
Δύσκολη απόφαση, δύσκολη η εκτέλεση...
Πολύς και μακρύς δρόμος, γεμάτος απο εμπόδια , μα τουλάχιστον δρόμος που τον περπατάς και που όταν έρθει η ώρα να κάνεις τον απολογισμό σου δεν θα είναι γεμάτος με πρέπει, δήθεν και απωθημένα ζωής κάποιων άλλων...
Και αυτός ο απολογισμός ίσως να είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή μας όταν θα έρθει η ώρα να μην υπάρχουμε σ αυτήν....
Καλώς ήρθες στη μπλογκόσφαιρα @εγώ μου! Περίεργο όνομα διάλεξες. Ίσως θα ήθελες να ξεφύγεις από το μέχρι τώρα εγώ σου και να πετάξεις με τα κατάδικα σου φτερά. Σου το εύχομαι γλυκιά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή είσαι αρχάρια θέλω να σου δώσω μια συμβουλή. Πάνω από την εικόνα του blog σου (στην κορφή), βάλε ένα τίτλο, τον τίτλο του blog σου που αν κατάλαβα καλά είναι "Δεν μας βλέπει κανείς". Έτσι θα αποκτήσει ταυτότητα το ιστολόγιο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ και για το καλωσόρισμα και για την συμβουλή. Θα την εφαρμόσω άμεσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ που με διάβασες..
O logos sou einai poli oraios. Sinexise etsi giati ap'oti katalaba exeis polla na peis. Tha diabasw kai ta ipoloipa sou posts. :) Antriana.
ΑπάντησηΔιαγραφή@loveyourthoughts...Σ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Εκτιμώ οποιονδήποτε αφιερώνει χρόνο για να διαβάσει αυτά που γράφω. Θα χαρώ να ακούσω τα σχόλιά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή