Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Θλίψη ή απογοήτευση....?


Θλίψη...ή απογοήτευση....ή και τα δύο..?
Κάθεται στην πολυθρόνα στο μπαλκόνι και κοιτάει από την τρύπα της τέντας όσο πιο μακρυά μπορεί...εκεί που υπάρχει μόνο θαλασσί...
Χαζεύει από το ανοιχτό παράθυρο του αυτοκινήτου το ζευγάρι των δεκαπεντάχρονων που σαν να απέκτησαν ξαφνικά 10 χέρια ο καθένας, μόνο και μόνο για να τα ακουμπήσει ο ένας πάνω στον άλλον..
Δεν θυμώνει όταν το αυτοκίνητο που περνάει με χίλια το stop, σε φέρνει ένα βήμα μακρυά από τον ακατανόμαστο...
Μετράει τα λεπτά στα ρολόγια χωρίς να μπορεί να ξεχωρίσει τη διαφορά της μιας μέρας από την άλλη...
Κοιτάει στον καθρέφτη και αναγνωρίζει αμυδρά το πρόσωπο που βλέπει εκεί μέσα...
Ξυπνάει το πρωί και δεν ξέρει αν το κρεββάτι που βρίσκεται είναι άδειο ..ή γεμάτο με όνειρα...
Καπνίζει τα τσιγάρα χωρίς να μπορεί να πει ποτέ με σιγουριά αν της προκαλούν ευχαρίστηση ή όχι...
Γελάει με τους φίλους για τις δικές τους τις χαρές....χωρίς να μπορεί ποτέ να γελάσει με τις δικές της...
Στυλώνει τα πόδια στα ανάποδα...απλά και μόνο για την ευχαρίστηση της κόντρας..το αποτέλεσμα ίσως και δεν έχει σημασία...
Ταξιδεύει στον μεγάλο δρόμο και όταν κοιτάζει τις εξόδους δεν ξέρει αν βρίσκεται στο πήγαινε...ή στο έλα..
Γράφει σε ένα ρημάδι χαρτί για να επιβεβαιώσει ότι ο τοίχος που τα ακούει συνήθως, δεν θα τα γυρίσει πίσω...
Αγαπάει με πάθος , τόσο μεγάλο που την πνίγει σαν θηλιά στο λαιμό της...
Θλίψη...ή απογοήτευση...ή και τα δύο?
Και αυτά κομμάτια της ζωής είναι...τουλάχιστον μπορεί και τα ζει όσο καλύτερα γίνεται...


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου