Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Δώρο για μένα...

Εχθές έκλεισα τα 40...
Η αλήθεια είναι ότι το μεγάλο σοκ το έπαθα στα 30..Εκείνο το δύο μπροστά μπροστά φάνταζε πολύ ωραίο και πολύ μακρινό απο οτιδήποτε κακό..
Μπαίνοντας το 3 σαν να αλλάζει η ζωή σου.
Το 4 φαντάζει μάλλον ενδιαφέρον γιατί μπαίνεις σε διαδικασία να μετρήσεις τον εαυτό σου στο πόσο αντέχει ακόμα..
Στην ευχή που μου δώσανε .."να τα εκατοστήσεις" απάντησα με χιούμορ "δεν βάζετε κάτι παραπάνω γιατί το 100 είναι κοντά πιά?"
Και εχθές το βράδυ κλείνοντας η μέρα...και μετρώντας πια 40 και μία, είπα να κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου...
Ένα ποτό που θα το φτιάξω μόνη μου με μια συνταγή που δεν φαίνεται να είναι πολύ ωραία αλλά υπόσχεται εγγυημένο αποτέλεσμα...
Παίρνω το ποτήρι, το βουτάω στην ζάχαρη για να γλυκάνει λίγο , βάζω δύο παγάκια για να μην νερώσει και πολύ και ξεκινάω...
25ml εγωισμό, 20ml αξιοπρέπεια, 20ml αγάπη για τον εαυτό μου, 10ml αδιαφορία, 30ml αυτά που θέλω, 20ml αυτά που μπορώ να αντέξω, 50ml εκτίμηση, 20ml μυαλό. ΄
Μου έχουν μείνει άλλα δύο υλικά...καρδιά και ψυχή....αλλά δεν τα γράφει πουθενά στην συνταγή.....τα παίρνω και τα κλείνω στο ψυγείο.
Παίρνω το ποτήρι και ανακατεύω καλά...
Μυρίζει λίγο άσχημα είναι η αλήθεια...και το χρώμα είναι λίγο περίεργο...
Ξαναδιαβάζω την συνταγή απο την αρχή...όχι λάθος δεν έκανα....
Με καλαμάκι? η χωρίς?
Μπα...καλύτερα μονορούφι....
Έχω βάλει και την ζάχαρη...πόσο άσχημο μπορεί να είναι...?
Άντε στην υγειά μου....χρόνια μου πολλά...(είπαμε πάνω απο 100)...και το πίνω....
Μπλιάχ....
Περιμένω...περιμένω...δεν νιώθω τίποτα περίεργο..τίποτα διαφορετικό...
Μα καλά τι λέει η συνταγή? πότε θα επιδράσει επιτέλους...?
Ξύπνια όλη νύχτα περιμένω την επίδραση...
Μήπως να κάνω ένα τσιγάρο να το βοηθήσω...και κάνω μισό πακέτο.....
Μήπως να πιώ και τίποτα άλλο να τ ανακατέψω...και πίνω μισό μπουκάλι..
Μήπως να φύγουν και τίποτα δάκρυα να φύγει το κακό κάρμα...και κλαίω πάνω απο δύο ώρες....
Περιμένω να νιώσω κάτι και απλά δεν νιώθω τίποτα...
Μήπως όμως αυτή να ήταν η συνταγή?
Όχι να νιώθεις κάτι άλλο αλλά να μην νιώθεις τίποτα απολύτως...
Δεν νιώθω τίποτα απολύτως....
Αφού δεν νιώθω..πώς μπορώ και ακούω ακόμα την καρδιά και την ψυχή μου μέσα στο ψυγείο να κλαίνε....?
Σε λίγο θα παγώσουν και δεν θα μπορούν να κλάψουν και αυτές...
Χρόνια πολλά μικρή μου.....στην υγειά σου!

2 σχόλια:

  1. Μια χαρά είναι τα 40!! Είσαι ακόμα νέα, όμορφη σ' αυτή την ηλικία και συγχρόνως ώριμη. Και όσο να ναι δεν είσαι τόσο απένταρη όσο στα 20. Στο λέει μια που σε ένα χρόνο θα φτάσει τα 60!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δημητρουλα μου! χρονια σου πολλα πολλα και τρισευτυχισμενα! Μακαρι κι εγω στα 40 να ειμαι τοσο κουκλα με τοσο καλο σπορακι. Ολα καλα θα σου πανε απο δω και μπρος. ειμαι σιγουρη. Και στο ευχομαι ολοψυχα. Παντα εδω για σενα. Με πολλη αγαπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή